Volnushka wrote:Твёрдо трымауся юнак на дапросе
Таючы словы и думки свае
Вораг-фашист закурыу папиросу
И камсамольскi бiлет атдае
"Вось i бiлет твой,"-казау ён ласкава
И ад яго, на вачах у людей
Ты адчурайся. Выгодная справа.
Жiть застанешься-жыццё даражей
Што гэта было?
Это было стихотворение Аркадия Кулешова "Комсомольский билет". В Гугле найти не удалось, поэтому воспрозвожу по памяти:
Аркадзь Куляшоў wrote:Камсамольскі білет
(с) 1944
Цвёрда трымаўся юнак на дапросе,
Тоячы думкі і словы свае.
Вораг-фашыст дакурыў папiросу
І камсамольскі білет падае.
-- Вось і білет твой, - сказаў ён ласкава, --
І ад яго пры натўопе людзей
Ты выракайся -- выгодная справа:
Жыць застанешся, жыццё ж даражэй.
Што у том бiлецiку? Кніжка, не болей.
Кніжку спаліў -- і размове канец!
-- Не, не спалю! -- адказаў камсамолец.
Хай лепей сэрца мне спаліць свінец!
-- Ты не згаджаешся? Вельмі шкадую.
Кінь твой білет у палонку тады.
-- Не, я не кіну ў ваду ледзяную,
Сам лепш загнуся ад лютай вады.
-- Добра, хай будзе па-твойму. На гэтым
Доўгі і нудны спыніўся дапрос.
І юнака з камсамольскім білетам
Голага гоняць на люты мароз.
Там ён, абліты вадой ледзяною,
К сэрцу рукою білет прыціскаў,
Быццам білет пад сцюдзёнай вадою
Сэрцу гарачаму стыць не даваў.
Так і стаяў ён, смеяўся над катам,
Доўга па целу сцякала вада;
Так і застаўся стаяць каля хаты,
Быццам увесь вылiты з чыстага льда.
Так і стаіць, як жывы, перад намі,
І прыціскае білет да грудзёў
І не развітваецца з сябрамі,
І прастаіць ящэ сотнi гадоў.
Ды не каростай лядовай пакрыты,
Ды не абліты вадой ледзяной, -
Зроблены з бронзы і сонцам абліты
Будзе ён вечна стаяць над зямлёй!
[size=0].[/size]